„A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani (Rz 8,28).

Kiedy zmarło moje pierwsze dziecko, mówiłam sobie: „Pam, musisz się pogodzić z losem i żyć dalej”. Łatwiej było to powiedzieć niż zrobić. Oderwać się emocjonalnie od kogoś, z kim było się związanym do łez. Im ściślejsza więź, tym większy ból.

Zazwyczaj, gdy rośnie w nas świadomość utraty kogoś bliskiego, rośnie także ból. Widziałam pewien rysunek przedstawiający kobietę z rękami i głową wkręconymi w wirnik starej pralki. Jej twarz wyrażała cierpienie. Podpis brzmiał: „Prawda cię wyzwoli, ale najpierw cię pognębi”. Bardzo leśne jest zmierzenie się z pełną świadomością poniesionej straty.

Pogodzenie się z losem wymaga przyzwolenia na odczuwanie bólu wrażenie swego gniewu. Jedne z moich ulubionych powiedzeń brzmią: -Uczucie to uzdrowienie” i „Ptaki latają, ryby pływają, a ludzie odczuwają”. Przytępianie naszych odczuć przez nałogi przedłuża i wzmaga nasz gniew, nie pozwalając nam skutecznie pogodzić się z losem.

W bolesnych chwilach życia, kiedy muszę pogodzić się ze stratą czegoś cennego lub kogoś bliskiego, uczę się, że Bóg jest moją ucieczką.

Bóg ma moc uleczyć z bólu. Jednak On nigdy nie zmusi nas do pogo­dzenia się z losem, jeśli za wszelką cenę trzymamy się swojego cierpienia. Będzie raczej czekał cierpliwie i ze współczuciem, aż zwolnimy uścisk, otworzymy dłonie i zaprosimy Go, by uczestniczył w naszym życiu. Kiedy zaprosimy Go do naszego życia, mamy wieczną gwarancję, że On będzie z nami bez względu na okoliczności. On obiecuje nam pomoc w uwolnie­niu się od bólu.

Pewnego dnia spojrzymy wstecz i zobaczymy, jak Bóg działał w naszym życiu. Jednak póki historia nie dokończy swego biegu, nie pojmie­my, jak to możliwe, że „Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu”. Tak więc, póki co, musimy wybierać życie wiary, co oznacza wierzenie na wy­rost w coś, czego nie sposób ujrzeć.

Co sądzisz o powiedzeniu, że „uczucie to uzdrowienie”? Dlaczego tak trudno jest pogodzić się z losem?

Pam Vredevelt